Is dat nou echt iets om over te gaan schrijven? Dat ik rijdend in de auto, mijn smartphone niet meer gebruik? Dat is toch normaal? Het is zelfs verboden omdat wel te doen. Dus ik kan me misschien beter stilletjes gaan schamen voor alle keren dat ik de wet heb overtreden…
Dat klinkt allemaal logisch. Toch is de realiteit hier meer genuanceerd. Het heeft nogal wat historie. Je kunt het zelfs aan mijn nummer zien: ik ben een mobiele telefoongebruiker van het eerste uur! Ik stam nog uit de tijd dat bellen in de auto – met het apparaat aan je oor – nieuw, stoer en gewoon toegestaan was.
Met autogordels is dat bijvoorbeeld anders. Ik ben er mee opgegroeid, weet niet beter en start de motor niet, voordat ik mezelf heb ingesnoerd.
Maar met bellen… het begon een jaar of 30 terug met een goede oude semafoon. Als die onderweg piepte, moest je snel op zoek naar een telefooncel om te horen wat er aan de hand was. Even later was er de Kermit. Een draagbare telefoon waarmee je onderweg kon bellen vanaf zogenaamde ‘greenpoints’. Als je die kon vinden tenminste. Nee, dan was de GSM een paar jaar later echt een uitkomst. Heerlijk onbezorgd bellen, ook als je geen kwartjes bij de hand had of als er geen punt was te vinden voor mijn Kermit. De dekking was nog wat mager, dus het geluid vaak slecht – maar gelukkig mocht je de mobiel tegen je oor drukken. En… hij deed vaak een hele werkweek met 1 batterijlading.
Zo leerden we autorijden met 1 hand en leek de handsfree kit, toen die werd geïntroduceerd, een overbodige luxe. Maar wel een luxe die snel zou wennen. De telefoons werden intussen smarter, met schermen waarop van alles gebeurde. Dus of je nu belde of niet, je kon de vaardigheid om met 1 hand te sturen, blijven beoefenen en onderhand steeds geroutineerder ‘swipen’. (Komt dat van ‘vegen over je scherm’ = screen wipen?) Handig of niet, gevaarlijk is het zeker. Het leidt tot ongelukken met auto’s of nog erger.
We weten dat mensen gewoontedieren zijn, dus dat verander je niet zomaar. En al is het geen 1 januari: voor mij is al die ellende die je kunt aanrichten door afgeleid rijden, aanleiding voor meer dan een goed voornemen. Ik stop er mee. Nu. Direct. De uitdaging om de telefoon niet meer aan te raken als de motor draait is aangenomen: IK RIJD SMART ZONDER PHONE. Voor mij een historisch moment. Al voorkom ik er maar 1 keer iets vervelends mee. Het wordt natuurlijk nog beter als ik meer mensen kan aanzetten tot eenzelfde actie… Doe ook mee, dan helpen we elkaar!
Bedankt om dit bericht te delen! Ronald Faas.
Categorieën:DE EERSTE BLOGS
1 antwoord »